آتش زدن به خیمه ز بس ظالمانه بود**
صحرای کربلا همه غرق زبانه بود**
تاکس میان خیمه نسوزد با اشک وآه **
رینب میان خیمه وآتش روانه بود **
سیلی امان نداد به طفلان خسته جان**
رخسار کودکان همه پرُ از نشانه بود **
مقصود خصم کشتن آل رسول بود**
سیلی وتازیانه زدن ها بهانه بود**
شرمم کُشد که فاش بگویم ولی بپرس **
از لاله های گوش چرا خون روانه بود بُردند**
از خیام حرم دشمنان دین**
گهواره ای که جلوۀ طفلی یگانه بود **
وقتی شکست سینۀ مولا زسُم اسب**
آوای واحسین به لبها ترانه بود **
زینب به یاد توصیه های حسین خود**
گرم نماز وذکر دعای شبانه بود **
زان پس چراغ عشق وفائی نشد خموش **
سرهای روی نیزه چراغ زمانه بود **
Narvansoft.ir
